Month: August 2022
Remebering Saya U Aung Kyaw Lettwebaw
Sadly…respected Sayar passed away.
Remembering Aung Kyaw (Atta Kyaw)
Arrive and Rest in a better peaceful Bone or place in the here after life.
Saya U Aung Kyaw (Atta Kyaw) @ Lettwebaw
Comment of the Day: Saya (Dr.) Ko Ko Gyi said: My mother taught me a very good lesson. “If you R weak, poor or stupid, people will look down on you. If you are successful or doing well like others or better than them, most of the people would become jealous and started the backbiting. So don’t waste time attacking back, be happy because that is the price of your success.”
6 Responses to “LACK OF MERITOCRACY CROWNED THE STUPID CLOWNS IN THE MYANMAR MEDICAL GROUND”
lettwebaw Says:
July 24, 2011 at 2:42 pm | Reply edit
After reading this, one line of an old Burmese verse crossed my mind: ဖြစ်လာရလေ တို့တစ်တွေမှာ… and so on, Saya. Thanks for writing this, and I believe you wouldn’t mind my sharing it on Facebook.
He wrote this message to me…Salamm Saya
I do not see any attachment. I’d be very grateful if you could clarify what your “this” refers to.
And by the way Saya, please call just me atk, since you’re my senior and a respected man of integrity.
Regards
atk
Aung
Aung Kyaw
*Correction. “Please just call me atk.”
Salaam Saya
Thank you for the information and I’m totally disgusted at the way the different levels of authority treat people.
However I hope you could understand if I tell you that I have no desire to embroil myself in any issues involving authorities. I have never ever been under any government other than this brutal dictatorship implanted by the Japanese Fascist Army, which was kindly imported to Burma by Aung San, the Great, and hence I still do not believe our country is heading towards a positive change.
You might have already noticed that I always keep a low profile in this area and it is just because I’m still having doubts about the new government’s ability to do the job.
FYI I think I need to tell you that I worked as the Political Analyst for the Australian Embassy in Rangoon from 1991 to 2003 and before that I worked for EU as a translator from July 1998 to November 1991. What I’m trying to state is that I was on a grand stand overlooking the political arena since 1988, having had unlimited and unconditional access to the opposition groups, as well as chances to personally chat with many political figures including assk.
My very personal view on Burmese politics after all these years has now become very clear: we are getting the government we deserve, and if we want to change the system, we need to change the mindset of just 1% of the population. 1% of 55 million is 550,000 only, and yet it is very difficult to change them.
I’m trying my best to contribute to this change, but in my own ways, i.e. carefully avoiding any confrontational activity on my part. I just want to communicate a whole rage of alternative ways of thinking with people.
If my response fails to meet your expectations, please kindly forgive me, Saya, and I believe you may understand my stance.
Regards
atk
Saffron Revolution leader U Gambira wrote about Rohingya Genocide and Islamophobia used by Myanmar Military Dictators
Dear respected Ms Yu Ko,
I am quite sad after reading the news (about the present Rakhine-Rohingya riots). I should be surprised and angry but I do not suffer much because since the news started earlier, I have already expected that these could happen and actually all these happen one after another as I have expected.
For those political pundits, the racial riots like the present Rakhine-Rohingya conflicts are not strange or unexpected wonderful events. Like all other dictators around the world, a group of Myanmar Military dictators are doing the same things repeatedly to hold on their power. Since 1962 Coup, “to hold on the power of military dictatorship” they have done to disunite the people by numerous “divide and rule” methods.
Myanmar people are divided politically, racially, religiously, economically, educationally and in all fields by using the various media, news, books, various entertainment platforms etc. Military rulers put wedges between the various strata and groups of Myanmar people to divide into numerous factions and sub-groups. The worse is that as the military dictators have successfully installed a deep seated mistrust and fear inside the hearts and minds of the people and they never trust each other anymore.
Even during the recruitment exercises for the rebels in the Ethnic Minority areas, instead of advocating to fight the Military Dictatorship, they wrongly used the propaganda to fight the “Maha Bama dominance system.” So they became the victims of suspicion, disunity and mistrust. These could weaken the people’s spirits of “Union-Nationalism” and “Panlong Unity” will. These brought in suspicions, frictions and tension between the Bamas and other ethnic groups of Myanmar. This is the result of the systematic propaganda used for the survival of a group of people in the military dictatorship regime in Myanmar.
There is no true democracy and human rights violations are practiced for more than 50 years in our country. (Exactly speaking it is 5 months more than 50 years.) For a 50 year old man, he has never even able to taste what democracy, freedom, human rights, equal rights, justice and fairness in his whole lifespan. Our citizens are hungry for democracy and human rights for many decades and we all are madly wishing and yearning for these universal values.
Ms Yuko’s Japanese and democratic people from other side of the world are all same human beings like our people. But are we lost and are denied of democracy? We are now living in the 21st century and in the age of globalization but our democracy is destroyed our basic principles of human rights are still violated in our country.
During the Saffron Revolution in 2007, the guidance of the Buddha’s religion: peace and loving-kindness were violently destroyed. People around the world know that we did not use any violence but just give the peaceful pronouncement and prayers of Buddha’s Dahhma and marched for peace only. We have been shot, some were killed and many were beaten violently and thrown into long term jail by the military government.
Because of that, Thomas Ojea Quintana of the United Nations Commission on Human Rights had spoken out clearly that it was the act against humanity.
Illegal Myanmar Military government had tried me with unjust laws and regulations and sentenced me for 68 years’ jail term. I not only lost the freedom but my health and education for about four years in the prison.
Present Government is flaunting the world that it is a legitimate government elected by the people of Myanmar and now is also pretending to look as if they are decently honest and innocent. But they are the same old Military Generals disguised as civilians by just leaving their uniforms in their closets and wearing the mufti (dress). But they have not changed anything even during this so called “Transformation period to Democracy” but they are used to their old habits of “Divide and Rule politics” which they have shown on the President’s interview with VOA Myanmar Section head. Once there appeared localized sporadic protests by the disgruntled people demanding their needs and requests for Human Rights and other Rights around Myanmar, the Military Generals conveniently created this Rakhine-Rohingya Racial and Religious conflict to divert the people’s attention.
This trick is a very simple and obvious one for as the Government had incited the monks to invoke hatred on its Muslim citizens on numerous occasions to create Religious Riots before. Now as there are “Metta Campaign for Peace” with the slogan for “peace and democracy” amongst different religions, it is difficult for the Military Dictators to start an Anti-Muslim Riots in the mainland Myanmar proper. So they turn to create an easy job of Rakhine-Rohingya Riots in Arakan State. (I am sad to see that) Military disguised “civilian” government is even supported by some people known as democracy activists.
Even if the initial problem of crime were true, they need to take action according to the criminal law. No need to play up the racial issue. Whether they are Rohingyas or Rakhines or Bamas or Shans, all must be treated equally under the law. Why highlight the Race in order to create a Racial Conflict? Why repeatedly reported and emphasize that only the Rohingyas are wrong. In Bangladesh, if any other races do crimes against Buddhist Marama Gyis or Marghs, Bangladesh government always used to take action on the criminals irrespective of race and religions.
I am very sad to know that some Buddhist monks joined these stupid demonstrations and campaigns discriminating against Rohingya.
We enlightened the whole world with the light of the Dharma in 2007. Do I need to explain the details of the words of Buddha: Ahintha, Metta, Dharma,Peace and Thitsa for all of you? I wrote a letter to the family about the Thima-Thatbeida and Banna Thima while I was in the jail. I just remember that the Thima-Thatbeida written by a Japanese monk was translated by a Myanmar lady journalist and published in the “Ah Twe Ah Myin” (Opinion) magazine in May 2010. I want to discuss with you if I have a chance to send its copy.
Ms. Yu Ko, as you know, my health is not so good and I need to rest a lot. Once released from the prison, I wish to write about my experience of the revolution, my prison experiences, my dark days there, about my lost of hope there and later about the current political conditions in our country. But I could not write all those desires and experiences into practice because of my ill health. May be I could write all these when my health is better. Even now I am trying to write this because my heart could not continue to bear (the injustices of the Rohingya Riots) although I am suffering from severe head ache. Please reply after reading my letter.
Respectfully
With Metta
Signed (26.8.2012)
Gambira @ Hlaing Bwa
Meikhtila Industralized Zone
26.8.2012
မွတ်စ်လင်မ်များမြန်မာ့မြေဟု ခေါ်ဆိုနေကြသည့်ဒေသပေါ်ရောက်နေသည့်ခုနှစ်အရဆိုလျှင်ခေါင်းစပ်လက်သမား ဟပ်ကာတရုတ်ရဲ့သား ရှုမောင် နေဝင်းကိုခိုးဝင် မျိုးမစစ်ကောင် ဟုတောင်ပြန်လက်ညှိုးထိုးနိုင်သည့်
ရန်ကုန်မြို့
မင်္ဂလာတောင်ညွန့်မြို့နယ်
မြရာကုန်းလမ်းက
ရခိုင်ပလီ၊
အထက်ပန်းဆိုးတန်းနဲ့
ဗိုလ်မင်းရောင်လမ်းဆုံရာ
တစ်ချမ်းပဲ့ပလီ၊
အထက်ပန်းဆိုးတန်းနဲ့
ဒေါ်သိန်းတင်လမ်းထောင့်က
ရွာဟောင်းပလီ၊
အဲ့ဒီပလီသုံးခုဟာ
၁၈၅၂ အင်္ဂလိပ်မြန်မာဒုတိယစစ်ပွဲမှာ
အောက်မြန်မာပြည်ကိုလာသိမ်းသော
အင်္ဂလိပ်စစ်တပ်ကို
ခုခံတိုက်ခိုက်ကြတဲ့
အမရပူရ နန်းထိုင်
ဗမာဘုရင်ဘကြီးတော်ရဲ့
စစ်တပ်မှာပါလာသော
အစ္စလာမ်ဘာသာဝင်
တပ်မင်းကြီး နှစ်ပါးနဲ့
သူ့ရဲ့နောက်ပါ
ယမ်းလက်နက်
လေးမြားလက်နက်ကျွမ်းကျင်သူ
စစ်သူရဲများ
နေ့စဉ်ငါးကြိမ်ဝတ်ပြုရန်နှင့်
သောကြာနေ့ စုရုံးဝတ်ပြုရန်၊
ဘကြီးတော်မင်းတရားရဲ့အမိန့်နဲ့
ဒဂုံမြို့စားမင်းကြီးက
မြေနှင့် ငွေအသပြာချပေးပြီး
တည်ဆောက်စေသည်ဆိုတဲ့
အမိန့်ပြန်တမ်း
သမိုင်းမှတ်တမ်းကိုပြန်ရှာရင်
မြန်မာ့မြေနဲ့ မြန်မာဘုရင်တွေကို
အစ္စလာမ်ဘာသာဝင်
မွတ်စလင်မ်များ
ဘယ်လောက် သစ္စာရှိပြီး
ဘယ်လောက် ရွပ်ရွပ်ချွံချွံ
စွမ်းစွမ်းတမံ
ထိမ်းသိမ်းကာကွယ်
စောင့်ရှောက်ခဲ့သလဲဆိုတာ
သမိုင်းပေါ်လာလိမ့်မယ်။
တစ်ချမ်းပဲ့ပလီက
အထက်မြန်မာနိုင်ငံအတွင်းသို့
Caravan များဖြင့်
ကုန်းလမ်းခရီးမှတဆင့်
အထက်မြန်မာနိုင်ငံ
ရွှေဘိုဒေသ
စစ်ကိုင်းဒေသ
မန္တလေးဒေသတို့တွင်
ထို့ပြင်
မြန်မာအာဏာပိုင်တွေကို
အခွန်ဆက်သကာ
အာရဗ်တို့တည်ခဲ့သော
ဆိပ်ကမ်းမြို့များဖြစ်သည့်
မသားဘင်(မုတ္တမ)
ဆီရီယမ်(သံလျှင်)
ဒလားလ်(ဒလ) မြို့များသို့
ရွက်သင်္ဘောကြီးများဖြင့်
ရှေးပဝေသဏီကတည်းက
ရေကြည်ရာမြက်နုရာ
ရွှေ့ပြောင်းဝင်ရောက်လာကြသော
ပသီမျိုးနွယ် အာရဗျ
ပါးရှန်းနွယ်
မွတ်စ်လင်များ အများစုက
ဘကြီးတော်ရဲ့ အမှုတော်ထမ်း
စစ်သူရဲများအဖြစ်
ရန်ကုန်မှာ
အင်္ဂလိပ်ကို ခုခံတိုက်ခိုက်စဉ်
စုဝေးဝတ်ပြုရာပလီ။
ရခိုင်ပလီက
ဟိုးရှေးယခင်ပဝေသဏီကတည်းက
ရွက်သင်္ဘောများဖြင့်
ရေကြောင်းကုန်သွယ်ရင်း
အာရကန်ဒေသမှာ
အခြေချနေကြသော
အာရဗ်မွတ်စလင်မ်များ
ပါးရှန်းမွတ်စ်လင်များက
ရခိုင်ဒေသကို
ဗမာဘုရင်သိမ်းပိုက်ပြီးနောက်
ဗမာဘုရင်ကိုသစ္စာခံလိုက်ကြသူ
မွတ်စလင်မ်အများစု
ဘကြီးတော်ရဲ့ အမှုတော်ထမ်း
စစ်သူရဲများအဖြစ်
ရန်ကုန်မှာ
အင်္ဂလိပ်ကို ခုခံတိုက်ခိုက်စဉ်
စုဝေး ဝတ်ပြုရာပလီ။
ရွာဟောင်းပလီက
ရခိုင်ပြည်
ဗမာမင်းနှင့်စစ်ခင်းစဉ်
ရခိုင်ဘုရင်ဖက်က ဝင်ကူခဲ့သော
ရခိုင်ရော
ဗမာရောမပိုင်ခဲ့သည့်
အိန္ဒိယမဂိုမင်း၏ပဏ္ဍာအဆက်ခံ
မေယုဒေသစား
မွတ်စ်လင်မ် စစ်ဘုရင်နှင့်
သူ၏စစ်သူရဲများကပါ
(အမှန်မှာ
နောက်ကြောင်းပြန်လိုက်လျှင်
အာဖဂန်စစ်သူရဲများ)
ရခိုင်ပြည်ကိုစစ်နိုင်သော
ဗမာမင်းထံခိုလှုံလာပြီး
ထိုမွတ်စ်လင်မ် စစ်သူရဲ
ရွာဟောင်းသားများက
ဘကြီးတော်ရဲ့ အမှုတော်ထမ်း
စစ်သူရဲများအဖြစ်
ရန်ကုန်မှာ
အင်္ဂလိပ်ကို ခုခံတိုက်ခိုက်စဉ်
စုဝေး ဝတ်ပြုရာပလီ။
(ယခု ကမန်နှင့် ရိုဟင်ဂျာများ)
ထိုမွတ်စ်လင်မ်များ
မြန်မာ့မြေဟု ခေါ်ဆိုနေကြသည့်
ဒေသပေါ်ရောက်နေသည့်
ခုနှစ်အရဆိုလျှင်
နေဝင်း၏
နိုင်ငံသားဆိုသည့်စကား
ဟားတိုက်လို့တောင်ရယ်ဦးမယ်။
နေဝင်း၏
တိုင်းရင်းသားသတ်မှတ်သော
သက္ကရာဇ်အရဆိုလျှင်၊
ထိုမွတ်စ်လင်များက
ခေါင်းစပ်လက်သမား ဟပ်ကာတရုတ်ရဲ့သား ရှုမောင် နေဝင်းကိုခိုးဝင် မျိုးမစစ်ကောင် ဟုတောင်ပြန်လက်ညှိုးထိုးနိုင်သည့်
“တိုင်း” ဒေသ
မူ”ရင်း”
နိုင်ငံ”သား” များ
ဖြစ်နေကြလေသည်။
OUT OF THE DARKNESS | Song | The European Rohingya Council
The European Rohingya Council (ERC)
‘OUT OF THE DARKNESS’ is a song written and composed by The European Rohingya Council’s (ERC) team to dedicate the Rohingya victims and survivors of Myanmar Genocide on the 5th Anniversary of Rohingya Genocide Remembrance Day.
Hearts so lost
Wandering around
As like if they are haunted by some bad ghost
That the Burmese dictator sent after them
Oh Rohingya people, you that suffered so long
Is there a land?
Is there a warm hand?
That could make you hold strong,
To make stand, make stand
Is there a light?
A light so bright
To light up this tunnel that you are in
Tor so many days, so many years
Is there a hand to wipe away all those tears
In all those, thousands of eyes
Oh Rohingya people, you that suffered so long
Is there a land?
Is there a warm hand?
That could make you hold strong,
To make stand, make stand
Screaming from pain, yet so voiceless,
Scared to death, feeling so helpless
No warm home, no place to stay
So powerless, asking god if there’s a way,
A way out of this darkness,
Of this darkness
Oh Rohingya people,
Victims of a genocide
Powerless, helpless, landless,
You did not deserve any of this,
To wander under a dark cloud
With years, with tears
Trying to find a way out of the darkness.
Out of the darkness.
Producer: The European Rohingya Council
Lyricists: Zahedul Haque & Haikal Mansor
Creator: Haikal Mansor
Singer: Chris Davidson
Contributor: Ibrahim Mohamed
Photography: Mohammed Rafique
#ခေတ်ကိုက
တာကြီးစာပေမြတ်နိူးနှစ်သက်သူများ
ခေတ်ကိုက လဖက်ညွှန့်ဆိုပြီး
ရာဘာရွက်အညွှန့်တွေ ကို
ချဉ်ငံစပ်လုပ်မပုပ်ဆေးတွေထည့်
တံဆိပ်ကပ်လိုက်ရင်
တစ်ဆယ်သား ၃၀၀တန်ရာဘာညွှန့်တွေက
တပုလင်း ၆၀၀၀ တန်နာမည်ကြီး
လက်ဖက်ညွှန့် တွေ ဖြစ်သွားတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
(လဖက်စစ် မစစ်ခွဲချင်ရင်
Leave margin entire ဖြစ်မဖြစ်နဲ့ခွဲရတယ်
လဖက် ရွက်အစစ်ရဲ့
အနားသတ်က နှင်းဆီ ရွက်လို
အထစ်အထစ်လေးတွေ ပါပြီး
ရာဘာရွက်က အနားသတ်
ပြောင်ချောနေတယ်.
လဖက်ပင် ကိုယ်တိုင်စိုက်ခဲ့လို့
ကိုယ်တိုင်ခူးခဲ့လို့အကုန် သိနေပေမဲ့လဲ
လက်ဖက်ဝယ်တယ်ဆိုတာမျိုးက
ရှောက်ရွက်ဝယ်သလို
တညွှန့်ချင်းကြည့်ပီးဝယ်လို့မှ
မရတာဆိုတော့တရွက်ချင်း
ဖြန့်မကြည့်နိုင်သရွေ့တော့ခံပေါ့)
ခေတ်ကိုက ပုစွန် အသား
ငါးဖယ်အသား တစက်လေးမှတောင်မပါပဲ
ထမင်းတွေချည်း ချဉ်အောင်လုပ်
ရေခဲမုန့် ဖာလူဒါတေမှာသုံးတဲ့
ပန်းရောင် ဆေးလေးဆိုးပြီး
အတောင့်လိုက် ဖက်ရွက်တေနဲ့
ထုပ်လိုက်ရင်
ပုစွန် ချဉ် ငဖယ်ချဉ်ဆိုပြီး
ထမင်းအချဉ် အသိုးဆေးဆိုးတွေကို
တထုပ် ၃၀၀၀ ဝယ်စားရတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
ခေတ်ကိုက ကြွက်တွေ
တီကောင်တွေ မြွေတွေ
အကုန်ရောကြိတ်ပြီး
ကြက်အူချောင်း
ငဖယ်ချောင်း ဂဏန်းချောင်း
ပုစွန်အသားချောင်းဆိုပြီး တရုတ်က
Packing လှလှနဲ့သွင်းလာတာ တွေကို
ကိုးရီးယား အကင် ဆိုပြီး
မက်မက်မောမော
ကြွက်သားစားနေကြတဲ့ဂျင်းခေတ်.
ခေတ်ကိုက တရုတ်ကြီးဖက်က
ဇီးစေ့ ဇီးဆံတွေ
စျေးကောင်းပေးဝယ်တယ်ဆိုတာနဲ့
ဇီးဆံတွေ ထဲ အဝေရာစေ့တွေ
ရောပြီးဂျင်းထည့်လို့
စိတ်ငြိမ်ဆေးဖော်ရတဲ့ ဇီးဆံက
အဝေရာဆံတေ ဖစ်နေတော့
ဆေးက ဘာအာနိသင်မှ မထက်မှ
ပေါက်ဖော်ကြီးတေသိသွားကြပြီး
ဇီးဆံ စျေးကွက် ပျက်သွားရတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
ခေတ်ကိုက ထောင်းရကြိတ်ရမှာ
ပျင်းတဲ့ အိမ်ရှင်မတွေအတွက်
ငါးခြောက်မှုနိ့နဲ့ ဖွဲမှုန့်ရောထည့်
ပုစွန် ခြောက်မှူန့်ဆိုပြီး
ဖွဲမှုန့် ပင်လယ်ငါးမှုန့်တွေကို
တပိသာ ၃သောင်း ဝယ်စားကြတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
ခေတ်ကိုက ပဲဆီစစ်စစ်မှစားတာ
အညာပဲဆီမှ စားတာ
ဘာတံဆိပ်မှ စားတာ
ဘယ်လိုထားထား မခဲတဲ့ ပဲဆီမှစားတာဆိုတဲ့
အိမ်ရှင်မတွေ အတွက်
စားအုန်းဆီ တစ်ပေပါထဲ
အီလန်ဆပ်ပြာမှုန့်
တရာတန်တထုပ်ဖောက်ထည့်
တညအိပ် အငြိမ် စိမ်ထား.
မနက်မှ ကုန်စျေးတန်းမှာရောင်းတဲ့
တရုတ်ကသွင်းလာတဲ့
တဗူး ၁၃၅၀၀ တန်
ပဲဆီ အနံ့လေးနည်းနည်း ထည့်လိုက်တာနဲ့
ဆပ်ပြာမှုန့်တွေဖျော်ထည့်ထားတဲ့
တပိသာ ၁၆၅၀ တန်
စားအုန်းဆီ တွေက ဆပ်ပြာမှူန့်တန်ခိုးနဲ့
ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်ရင်တောင်မခဲတော့
ပဲဆီ စစ်စစ်ဆိုပြီး
တပိသာ ၇၀၀၀ ပေးစားကြတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
(မေမြို့မှာနေတုန်းက မန်းလေးထိဆင်း
ကိုယ့်မျက်စိရှေ့မှာ မြေပဲတွေကို
စက်ကဇလားကြီးနဲ့ အပေါ်ကကြိတ်ပြီး
ဆီကန်ထဲ ကျလာတဲ့ ပဲဆီ မှ
ပိသာခွက်ကြီးနဲ့ ကိုယ်တိုင်ခပ်ပြီး
မျက်စိရှေ့မှာ ကြိတ်တဲ့
ပဲဆီ စစ်စစ်မှ မန်းလေးထိ
ဆင်းပြီး ဝယ်စားတာတို့ ဘာတို့
ဝြံ့ကွားခဲ့ဖူးတယ်. တကယ်တော့
သူတို့က နဂိုထဲက ဆီကႏၴဲ္မာ
စားအုန်းဆီ ၃ ပုံ၂ ပုံ ထည့်ပြီးသားဆိုတာ
မသိခဲ့တော့ ဂျင်းတေထည့်ခံရတာဆွာလေ.)
ခေတ်ကိုက ငဇင်ရိုင်း လို ငါးရံ့လို
ငါးမျိုးဝယ်ရင် အညှီတွေချွဲနေမှ
လတ်တယ်ထင်တဲ့ အိမ်ရှင်မတွေအတွက်
ခေါင်းလျော်တဲ့တရော်ရည် အချွဲတွေ
လောင်းချနယ်ဖတ်ပြီး
ပုပ်လို့ပွလာလို့ တပိသာ ၂၅၀၀လောက်ပဲ
တန်တဲ့ ငဇင်ရိုင်းတွေကို
လတ်လွန်းလို့ အညှီတေချွဲစိုနေတာဆိုပြီး
တပိသာ ၇၀၀၀ ပေးစားကြတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
နို့မလိုင် ရောင်းတဲ့ ဆိုင်တွေမှာ
အိမ်သာသုံး တစ်သျူးတွေကို
နို့ထဲထည့်ကြိုပြီး
ပျော့ဖတ်ဖတ် တစ်သျူးတွေကို
နို့မလိုင်ဆိုပြီး
တပွဲ ၃၀၀၀ ထိပေးစားနေရတဲ့ ဂျင်းခေတ်.
ပြောရမယ်ဆိုများကြီး များကြီးကျန်သေးဒယ်.
ဒါတေရှောင်မယ်ဆို ရှောင်ရင်း ရှောင်ရင်း
စားစျာမရှိ ဖစ်တွားကြမစိုးလို့…..
စျေးသည်တွေ ကုန်သည်တွေ
ထမင်းအိုး တုတ်နဲ့ထိုးသလို ဖစ်နေမစိုးလို့
ခုလောက်နဲ့ပဲ တော်သေးပါပြီ. ……..
ဒါတေ ဒါတေ ရှိနေသေးသရွေ့
ဒါတေ ဒီလိုတေ စားနေရသရွေ့
ကင်ဆာ. နှလုံး. သွေးတိုး .ဆီးချို.
ကျောက်ကပ်.သွိုင်းရွိုက်.
ရောဂါတေ ရောဂါတေ ရှောင်လို့မရ
ဖြစ်နေကြဦးမှာပါပဲ.
ဆေးရုံ ဆေးခန်းတွေလဲ
ကြိတ်ကြိတ်တိုး စည်ကားနေကြဦးမှာပါပဲလေ.
Crd#
မျှဝေသည်။
Poemency
အပမှီနိုင်ငံတော်
_____________
ရေပေါ်စာတွေဖတ်ရတာပျင်းလာပြီ
ကမ္ဘာကြီးကမကျန်းမာဘူး
ရွာတစ်ရွာပြာကျသွားတဲ့သတင်းက
ကိုယ်ဟန်ပြမယ်ရဲ့ပေါင်တံဖွေးဖွေးကို
မကျော်နိုင်ခဲ့ဘူး
မုဒိန်းကျင့်မီးရှို့ခံလိုက်ရတဲ့ ကောင်မလေးက
clubတက်ပျော်ပါးနေတဲ့မိန်းကလေးလောက်
အရာမဝင်ခဲ့ဘူး
သေမင်းနှုတ်ခမ်းဝကလူကို
အအေးခန်းထဲကလူတွေက
အပြစ်တင်ကဲ့ရဲ့နေကြတယ်
သာသနာပြုဘုန်းကြီးက နိုင်ငံတကာမှာ
ဘုရားလှည့်တည်နေတယ်
နိုင်ငံအတွင်းကစေတီပုထိုးတွေတော့
ဘောင်မဝင်ဘူးထင်ပါရဲ့
ပြာပုံထဲမှာ တုံးလုံးပက်လက်
တစ်ချို့အတွက်မနက်ဖြန်က ရွှေလို
တစ်ချို့ကျ မနက်ဖြန်က မသေချာမရေရာ
ကမ္ဘာကြီးဟာ ပုံမှန်လေးလည်ပတ်နေပေမယ့်
ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့နေရာတွေမှာ မုန်တိုင်းဟာ
ကွက်ကြမ်းနေတယ်…
ဒါပါပဲ
အမှန်တရားတွေပြောရင်
အမှားတရားတွေနဲ့အပြစ်ဖို့ကြလိမ့်မယ်
ဒီနိုင်ငံဟာ အပမှီနေတဲ့အတွက်
လူတွေဟာ မကောင်းဆိုးဝါးလိုလို
မကောင်းဆိုးဝါးဟာ လူလိုလိုဖြစ်လိမ့်မယ်။ ။
-ခွန်းနိုင်
Naypyidaw propaganda man ex-Colonel Ye Htut’s stupid spin – that Quintana misunderstood
Naypyidaw propaganda man ex-Colonel Ye Htut’s stupid spin – that Quintana misunderstood
Dr. David Law shared ခွန် ဒီးယမ်’s photo.
U Win Tin, ex-Captain and NLD MP from Meikhti-la verifies that the UN Envoy’s version of events that took place in his constituency. This effectively negates and refutes Naypyidaw propaganda man ex-Colonel Ye Htut’s stupid spin – that Quintana misunderstood the intent of the 200-strong mob who stopped his car.
As a backgrounder, Win Tin won all the honors – scholastic, military science and best cadet – in the graduating class of 1963 of the Defense Services Academy and former ADC to General, now NLD U Tin Oo; Win Tin spent nearly 20 years behind bars for his political activism with the NLD, when the NLD was an opposition party and the flagship of the democratic movement.
Here is the gist of U Win Htein’s truthful words (not verbatim):
969 (neo-Nazi) elements are known to exist and operate in my constituency;
there is a 10 pm curfew still in effect;
the authorities attempted to disperse the mob citing the curfew, but the crowd refused – and the authorities didn’t really push them to observe the curfew;
yes, they did want to give Quintana a letter and a t-shirt;
being unable to do so, they kicked, punched and pounded his van;
no one has been reported detained as the result of violation of the curfew;
I must speak about this event as it happened, rather than lying about it.
Reliving brilliance of swimming queen Nurul Huda and king Jeffrey Ong
Many foreigners from ASIA especially from Myanmar experienced the rude, tough, strict Immigration officers. Because they only looked up to and respect the WHITE TOURISTS, Japanese, Arabs, Koreans etc. Even French-African NGO lady, working in INGO claimed like that and fought with them.
Nurul Huda was holding Malay PR card and stayed out of Malaysia and returned without re-entry visa. She was stopped and refused entry. Her mother had to call the Sports Minister at that time, YB Hishimuddin Tun Husain Onn. When he intervened only, Nurul could enter the country.
Lets look at her status: Her grandpa was 4th President of Singapore, she won about 25 medals in SEAP/SEA/ASIA/Common Wealth Games and in Olympic.
Nurul remains the only Malaysian athlete to win 10 medals in a single international meet. She hauled a record 22 gold, eight silver and four bronze medals.
She was a recipient of the International Olympic Council’s Award for women in sport.
Nurul won National Sportswoman of the Year title for FIVE times.
Reliving brilliance of swimming queen Nurul Huda and king Jeffrey Ong
Frankie D’Cruz August 25, 2022
PETALING JAYA: At the age of four, Nurul Huda Abdullah, Malaysia’s queen of the pool in the 1980s, slipped through an inflatable ring-float and almost drowned in a swimming pool.
Her mother decided Nurul should take swimming lessons, and by the age of seven, she was already winning age-group competitions at the Royal Selangor Golf Club in Kuala Lumpur.
At about the same time, Jeffrey Ong, about four months older than Nurul, was getting his feet wet literally at the Penang Swimming Club.
While Jeffrey decided to focus on swimming when he was about 11 years old, Nurul had already emerged as a speed swimmer while studying in Australia.
Born Ch’ng Su-Lin, Nurul quickly made her international debut three months short of her 11th birthday in the 1983 Sea Games in Singapore, two years before her grandfather, Wee Kim Wee, became the fourth president of the republic.
Nurul did not win any medals in her breakout Sea Games but two years later in Bangkok, she cast a spell over the pool and powered her way to seven gold medals, breaking six records.
Jeffrey, who was then schooling in the UK, developed naturally as an endurance swimmer in the 400m freestyle and 1500 freestyle events.
He got off to swimming internationally at 15 and in the span of 12 months, he had gone to the Sea Games, the Asian Swimming Championships and the Olympics.
Nurul and Jeffrey touched Malaysians in a powerful way by scooping 49 international medals between them and taking their place among the best swimmers in Asia in the ’80s and ’90s.
Tonight, their stirring exploits will be relived in a six-episode television documentary, We Were Champions, that features athletes who have grown their sport, blazed a path, and brought important changes to Malaysian sport over the years.
The biographical series, produced by Gerard Benedict and Harjit Kaur, feeds the nation exactly what it needs in its 65th year of independence: solidarity, honour, and the meaning of sacrifice.
Episode 1 absorbs the prodigious appetite of Nurul and Jeffrey for hard work and their readiness to not only suffer the wearying repetition and inherent loneliness that swimming thousands of laps a week in different strokes entails, but to embrace it.
Nurul is pint-sized and it is hard to fathom how someone who does not have large feet or hands, which you need to push a huge mass of water, could be dominant in the freestyle, butterfly, backstroke and breaststroke disciplines.
At the 1985 Sea Games in Bangkok, she competed against more experienced swimmers in nine events and racked up seven gold medals, a silver and a bronze.
Over in the UK at around the same time, Jeffrey was doing well in the 400m and 1500m freestyle events in junior championships.
At her first Asian Games in Seoul in 1986, Nurul would set a ridiculously high bar that future generations would struggle to eclipse.
The 14-year-old not only became the first Malaysian to win an Asian Games swimming medal, but she also bagged two silver and two bronze medals.
Then came the time when Malaysian swimming fans were spoiled to have the two 15-year-olds competing at the 1987 Sea Games in Jakarta.
Nurul’s versatility helped her pick up seven gold medals and a silver in eight events.
Such had been Nurul’s majestic influence over the pool that her second place finish behind 17-year-old Elfira Nasution of Indonesia in the 200m individual medley became a big talking point.
In her moment of triumph, Elfira gushed: “There is nothing greater than beating the queen of the pool. I used to trail her between six and nine seconds, and I couldn’t imagine that I would one day beat her.”
Jeffrey was built for swimming success, with a powerful 6-foot-1 frame, size 11 feet that act as flippers and a 6-foot-6-inch wingspan.
He finished first in the lung-bursting 400m freestyle and 1500m freestyle races, and became the first Malaysian male swimmer to win a Sea Games gold.
In 1988, Nurul and Jeffrey continued to inspire the nation with a dream display at the Asian Swimming Championships in Guangzhou, China.
Nurul won two silver medals in the 400m freestyle and 800m freestyle and bronze in the 200m freestyle while Jeffrey took silver in both his pet events.
Their outstanding splash in China earned them a ticket to the 1988 Seoul Olympics where they gained valuable experience swimming against the best swimmers in the world.
That year, Jeffrey and Nurul were voted National Sportsman and National Sportswoman of the Year, a recognition that underlined the teenage phenoms’ dazzling skills, their uniquely steely work ethic and determination to be the best.
It was Nurul’s fourth consecutive National Sportswoman of the Year title, and she would go on to grab her fifth laurel in the following year.
Jeffrey’s award came eight years after his champion swimmer sister Katerina was voted National Sportswoman of the Year in 1980 along with sprinter Rabuan Pit as the top male athlete.
At the 1989 Sea Games in Kuala Lumpur, the nation was once again stirred by their extraordinary nymph, Nurul, who swept eight gold medals and two silver medals from the 10 events she competed in, while Jeffrey bagged gold in his favoured events.
Nurul remains the only Malaysian athlete to win 10 medals in a single international meet.
Her heroics ended at the 1990 Beijing Asian Games where she did not win any medal.
Nurul, whose magnitude of achievements is impossible to exaggerate, retired at 18. Her retirement made headlines, with the press recalling her eight years of high-octane international competitions when she hauled a record 22 gold, eight silver and four bronze medals.
This little kid had set 10 national swimming records at the height of her career, and at 15, she was a recipient of the International Olympic Council’s Award for women in sport.
Nurul tells the interviewer in We Are Champions: “Sometimes, I think my kids don’t believe that I managed to do all those things at such a young age.”
For Jeffrey, it was a different story. He shone at the Beijing Asian Games, with silver in the 1500m freestyle, making him the first Malaysian male swimmer to win a medal at the Asiad.
A year later at the World Student Games in England, he won the silver in the 1500m freestyle, set a new Malaysian record of 15min 23.61s – which remains untouched – and became the 14th fastest swimmer in the world over the event.
Although he did not fare well at the 1992 Barcelona Olympics, he set a new national record in the 400m individual medley in his final Sea Games in Singapore the following year.
Jeffrey represented Malaysia in four Sea Games, two Olympics, the 1990 Auckland Commonwealth Games, among others, winning 15 international medals – nine gold, five silver and a bronze.
Asked about his sporting relationship with Nurul, Jeffrey said they got along well and supported each other.
“She coped so well with the tremendous amount of pressure, placed on her by the Malaysian public and by herself as well,” he said.
Today, at the age of 50, Nurul and Jeffrey, both of whom have been inducted into the Olympic Council of Malaysia’s Hall of Fame, coach junior swimmers and give motivational talks.
Episode one of We Were Champions will be aired at 10.30 tonight over Sukan RTM Channel 111 Myfreeview.
သိပ်အံ့သြစရာကောင်းတဲ့တိုင်းပြည်
#သိပ်အံ့သြစရာကောင်းတဲ့တိုင်းပြည်
ဒီနိုင်ငံမှာ သမ္မတအစ ဝန်ကြီးချုပ်အဆုံး ထောင်ဒဏ် နှစ်ရှည်လများ ကျခဲ့ဘူးကြပေမဲ့ ဘယ်မူးယစ်ရာဇာ မှ ထောင်ကျခံရခြင်း မရှိဘူးတဲ့တိုင်းပြည် 
အင်္ဂလိပ်ကို စစ်ရှုံးလို့ စစ်လျော်ကြေးငွေ တစ်ကုဋေ လောက်လေးပေးရတာကို သမိုင်းမှတ်တမ်းထဲမှာ ပုံကြီးချဲ့ပီးဖော်ပြတတ်ကြပေမဲ့ ကိုယ်တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာ ကိုယ်ပြန်ခိုးတဲ့ သူတွေရဲ့ ငွေ ဘယ်လောက်များများ မှတ်တမ်းမရှိတဲ့တိုင်းပြည် 
ဘုံဘေဘားမားကုမ္မဏီက သစ်လုံးရေငါးသောင်း ခုတ်တာလောက်ကို သမိုင်းမှတ်တမ်းထဲထည့်ပီး သင်ခန်းစာလုပ်ပြကြပေမဲ့ မြန်မာနိုင်ငံ သစ်တောဧရိယာရဲ့ ၄၆ ရာခိုင်နှုန်းလောက် ခုတ်ပစ်တဲ့သူတွေ သစ်တောပါရဂူဘွဲ့ ယူတာကို အပြစ်လို့မမြင်တတ်တဲ့ မျက်ကန်းတွေ ရှိနေတဲ့တိုင်းပြည် 
ဒီနိုင်ငံမှာ အင်္ဂလိပ် ရွှေတိဂုံဘုရားပေါ် ဖိနပ်စီးပီး တက်တဲ့သမိုင်းကိုသာ ပုံကြီးချဲ့ပီး ယနေ့အချိန်ထိ ပြောနေတတ်ကြပေမဲ့ တရုတ်လူမျိုးတွေ ဘုရားပေါ် ဖိနပ်စီးပီးတက်တာ မြန်မာ့စစ်ခေါင်းဆောင်အချို့ ဘုရားပေါ် ဖိနပ်စီးပီးတက်တာ ဖိနပ်စီးပီး ဘုရား ထီးတော်တင်တဲ့ သမ္မတမျိုးတွေကို မည်သည့် ဘာသာရေးသမားမှ အပြစ်မပြောရဲတဲ့တိုင်းပြည် 
အင်္ဂလိပ်အစိုးရကို မကျေနပ်လို့ ဆန္ဒပြကြရင်း နံပါတ်တုတ်နဲ့ အရိုက်ခံရလို့ သေသွားတဲ့သူမျိုး ဒဏ်ရာရသွားတဲ့သူမျိုးတွေအကြောင်း ပုံကြီးချဲ့ သမိုင်းမှတ်တမ်းထဲ ထည့်သင်ခဲ့ကြပေမဲ့ လွတ်လပ်ရေးရပီး ကိုယ့်အချင်းချင်း အုပ်ချုပ်ချိန် အစိုးရကိုမကျေနပ်လို့ ဆန္ဒပြကျောင်းသားတွေကို သေနတ်နဲ့ပစ်သတ်ခဲ့တာကို လူဦးရေအတိအကျ မဖော်ပြရဲဘဲ သမိုင်းမှတ်တမ်း မတင်ရဲတဲ့တိုင်းပြည် 
ဒီနိုင်ငံမှာ အင်္ဂလိပ် ဂျပန် ကိုလိုနီပြုစဉ်ကတောင် နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော်အတွင်း တိုင်းတစ်ပါးသား သတ်လို့သေတဲ့မသာအရေအတွက်ကို အတိအကျ မှတ်တမ်းတင်နိုင်ပေမဲ့ လွတ်လပ်ရေးရပီး နှစ်ပေါင်း ၇၀ ကျော်အတွင်း အချင်းချင်း သတ်လို့ သေတဲ့မသာ အရေအတွက်က ပိုပီးများနေတာကို မှတ်တမ်းတင်နိုင်ခြင်း မရှိတဲ့ တိုင်းပြည် 
အင်္ဂလိပ် လက်ထက် အကြွေးမပေးနိုင်လို့ ချစ်တီး လယ်သိမ်း ယာသိမ်း သမီးသိမ်းတာကို ပုံကြီးချဲ့စာဖွဲ့တတ်ကြပေမဲ့ အချင်းချင်း လယ်သိမ်း ယာသိမ်း သမီးတွေပျော်တော်ဆက်ခံရတာကို ဘာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောရဲတဲ့တိုင်းပြည် 
ဒီနိုင်ငံမှာ အရက်ပုန်းရောင်းတာလောက်ကိုမိရင် ချက်ချင်း ဖျက်ဆီးပစ်တတ်ကြပေမဲ့ ပိုင်ရှင်မဲ့ မူးယစ်ဆေးဝါးတွေကို တွေ့တဲ့နေရာမှာ ဘယ်တော့မှမဖျက်ဆီးဘဲ မည်သို့မည်ပုံလုပ်သည်ကို ပြည်သူကိုချက်ချင်း ချမပြရဲတဲ့တိုင်းပြည် 
ဒီနိုင်ငံမှာ အင်္ဂလိပ်နဲ့ဂျပန် အုပ်ချုပ်စဉ် ကိုလိုနီစနစ် ဖက်စစ်စနစ်လို့ ပုံကြီးချဲ့ ခဲ့ကြပေမဲ့ ကိုယ့်လူမျိုးအချင်းချင်း အုပ်ချုပ်သူလူတန်းစား တစ်စုက တိုင်းပြည်နဲ့ပြည်သူကို လုပ်ချင်သလိုလုပ် နောက်ကြောင်အရေးမယူရဆိုတဲ့ ဥပဒေကိုထုတ် ကိုလိုနီဖက်စစ်တို့ထက် ဆိုးသွမ်းခဲ့တဲ့သူတွေကို ကယ်တင်ရှင်ကြီးလို့ ထင်တဲ့သောက်ပိန်းတွေ အရမ်းပေါတဲ့တိုင်းပြည် 
ဒီနိုင်ငံမှာ ဆောင်ပုဒ်တွေ အမိန့်နဲ့ ညွန်ကြားချက်တွေ ထုတ်ချင်သလောက်ထုတ် အုပ်ချုပ်ခဲ့ကြပေမဲ့ ဘာတစ်ခုမှ အကောင်အထည် မဖော်နိုင်တဲ့သူတွေက တိုင်းပြည်နဲ့ပြည်သူကို အရမ်းချစ်တဲ့သူတွေပါဆိုတဲ့ ဂျင်းကို အတောင့်လိုက်မြိုသူတွေ ပေါတဲ့တိုင်းပြည် 
ကိုယ့်ပြည်သူကို လေယာဉ်နဲ ဗုံးအလီလီကျဲ အပြစ်မဲ့ပြည်သူကို ရက်ရက်စက်စက်သတ်ဖျက် ဒါတွေကိုတောင် ထမင်းစားရေသောက်လောက်ပဲသဘောထားတဲ့ စစ်တပ်နေတဲ့ တိုင်းပြည်.. ကိုယ်ရှိမှကိုယ်စား ကိုယ့်ငွေကိုယ်သုံးရမယ်ထင်ပြီး အသာနေ သေနာကြတဲ့သူဌေးတွေ ကိုယ့်ဖြစ်လာမှ နစ်နာ တယ်ထင်တဲ့သူတွေ ကျောချလို့ ဓားပြ (ဒမြ) မှန်းမသိတဲ့သူတွေ နေတဲ့တိုင်းပြည်..။ ဒုက္ခရောက်နေတဲ့အချိန်တိုင်းမှာ စျေးတက်ရောင်း ကြတဲ့…မြန်မာကို ကမ္ဘာက မှတ်တိုင်တစ်ခုစိုက်ထူ ပေးခဲ့တယ်..အယုတ်ညံ့ဆုံးလူတွေစုနေတဲ့နိုင်ငံ တဲ့။
(မောင်သာချို) ..
#အဲဒါငါတို့တိုင်းပြည် #သိပ်အံ့သြစရာကောင်းတဲ့တိုင်းပြည်
#မင်းလက်သီး
Dr. Abdul Rahman Zafrudin @ Ko Ko Gyi 